Zondag zou weer een drukke dag worden, 215 mijl te rijden en veel te bekijken onderweg. We waren dus al vroeg “On the road” Het viel niet mee om Las Vegas te verlaten, ondanks de hulp tan Tomtom zijn we toch verschillende keren terechtgekomen waar we niet hoorden te zijn.

Eerste stop was Badwater, een opgedroogd zoutmeer van onmetelijke afmetingen, we zijn een stuk richting meer gelopen over de zoutvlakte. Deze plek is het laagste punt van het westelijk halfrond, 855 meter onder de zeespiegel. Het was er om 11 uur 26 graden, toen we vanmorgen opstonden was het 11 graden in de camper. Een paar dagen geleden reden we nog in de sneeuw, en terwijl we dit stukje zitten te tikken is het 31 graden.

We hebben een stukje gelopen in de Golden Canyon, maar omdat het veel te warm was en het pad te steil hebben we dat na enkele honderden meters maar op gegeven.

Dan naar Zabriskie Point, geërodeerde rotsen ik allerlei vormen en kleuren, een geweldige aanblik. Toen we terug liepen brak een van de bandjes van de flipflops die ik van oom rob had gekregen. Ik moest dus door op een blote voet en dat voelde niet lekker op de hete en grinderige ondergrond. Na enen paar honderd meter hadden we eindelijk de camper bereikt en kwam ik tot de ontdekking dat ik de sleutels kwijt was.

De sleutels lagen niet in de camper, dus op een blote voet maar terug de berg op om de sleutels te zoeken.

Net toen ik aan deze barre tocht wilde beginnen stopte er een auto naast ons met een Amerikaans echtpaar. Ze hadden de sleutels gevonden en ze halverwege de berg op een bankje gelegd. Dus toch halverwege de berg op. Een en ander onder de goedkeurende blikken van Ingrid. De sleutels hebben we gelukkig terug en met ons gaat het ook al weer wat beter.

En nu zitten we in de schaduw onder het genot van een ijskoude frisdrank bij te komen.